Şöyle başlıyorum... Yaş 28
Şimdi bi normal insanların 28i var bi de benim gibi, el bebek gül bebek, olanların 28i
Arkadaşlarımla Bağdat caddesine ilk çıkışım lise 1; gece dışarıya ilk çıkışım lise son
Kolej bebesi bir hatun kişi olarak, devlet üniversitesine giriş zaten şok: Ulan hani herkes timbırlend giyiyodu? Lakost kazağım yok diye ağlıyodu? Öyle değilmiş! Pizza bile lüksmüş bazen. Vayy anasını!
Düşün yani..18inde aydım ben bunlara anca.
Lisede de üniversitede de nerde duracağımı bilemedim.
Lisenin ayrık otuydum; üniversitede concon (ruhum vosvosçuydu aslında..) Zordu kaynamak araya ama oldu. Yavaş yavaş yavaş...(hayli yavaş ve sancılı, evet)
Liseden çokkk tiksinmiştim; üniversiteden az tiksindim. Ama tiksindim. Başka türlü şeyler hayal etmiştim. Başka insanlar, başka yollar, başka kafalar..
Otoriteyle hiç hoş olmadı başım.. Şu an bunları iş yerinden yazıyorum. Neyse ki çok kısıtlamayan bir ortamdayım. Yoksa zaten yapamazdım.
Ama hayat bu..belli olmaz! Yarın bakarsın bi kitap yazarım; herrrr şey değişir..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Çok yalnızım be okur! Sen de başını alıp gitme ne olur...